Outra mais para o peto
A última do ano. A miña sexta Volta a Ria e curiosamente é a primeira vez que me toca sair de Neda, sempre é o mesmo percorrido pero o cambiar o lugar de inicio, cambia cada ano. A min gustoume o perfil desde Neda.
Arrancamos con fresco para Neda, pero o día estivo ideal para correr
cafe para quentar e preparámonos
A nosa idea era ir tres a facela xuntos, pero un catarro de última hora fastidiou os plans. Quedamos Fran mais eu para correla e o mesmo tempo pensar en obxectivos que están por chegar e que fan moita ilusión.
Cada saida é unha festa para ver xente e da gusto.
Veña que temos 21 km por diante..!
As dez en punto estamos atras de todo e soa a saida. Os dous primeiros quilómetros son en subida, imos tranquilos pero enseguida collemos o sitio, e poñemonos a adiantar xente, o obxectivo era ir a 5:00, pero o estar os dous fixemos algo mais.
Rapidamente pasamos por Fene e encamiñamonos a cruzar a Ponte das Pias.
xa nos da o sol e o ritmo é constante, tódolos quilómetros por debaixo de cinco e controlados.
Antes de entrar en Ferrol vemos xente coñecida, saudamos, unhas risas e foto de rigor, Mariajo esta preparando cousas moi interesantes, damos ánimos e seguimos o noso.
Entrar en Ferrol faise duro cando acaba ali pero aqui ainda estamos no dez e hai forza e enerxia dabondo, pasamos polo único control de chip da Volta a Ria
km 11,5 54:27
e xa nos diriximos a Avda de Castilla, unha recta interminable con sube baixa que se fai ben, e co ánimo constante de xente moito mellor.
O que son as cookies, nun punto unha persoa grítanos
- Forza ragazzi !
e eu respondo cun sorriso
- Grace mile !
algo mais dixo pero xa non o entendemos.. Roma espera.
pasamos o km 14, último avituallamento no que seria a saida de Naron, miramos o reloxo,e comentamos
- imos para baixar de 1:42 !,
é bo ritmo para as pretensións que levabamos
seguimos cun perfil moi favorable e sen apretar mais do que toca, chegamos o xiro do rio Xuvia e a última subida, son uns 200 metros pero hai que darlle, despois xa queda baixar a meta. O chegar arriba, dígolle a Fran, estamos para 1:41..
Queda un último esforzo, algún de protección civil da ánimos e di, - quedan 500 metros e meta!, moi controlado e baixando esa información tamen axuda.
Vemos a curva que nos leva ó final, e tamen os cracks do club que xa acabaron,
entramos en meta en 1:40:58
Non hai medalla, cousa que xa sabiamos, pero que a min sigueme parecendo incrible que a organización dunha media non de unha medalla, estou seguro que o 95% dos corredores prefiren antes que outra camiseta, pero eso xa son cousas miñas.
a nosa verdadeira medalla de finished
Ritmos
Pois a 31º Media Maraton con dorsal xa esta na casa.
Seguimos con ilusión polas seguintes, que a roda non pare!
No hay comentarios:
Publicar un comentario